Экологиялық құқықтық тәртіптің түсінігі құрылымы және негізгі сипаттамалары

Аннотация

Бұл зерттеуде авторлар елдің негізгі заңында бекітілген маңызды элементтердің бірі болып табылатын экологиялық құқықтық тәртіптің, құрылымы мен ішкі мазмұнын, оның құқықтық және әдіснамалық аспектілерін талдайды және қарастырады. Антропоцен дәуірінде экологиялық заңнама мен қоғам мен табиғаттың өзара әрекеттесуі саласындағы басқару табиғи түрде өзгереді. Авторлар экологиялық менеджменттің өзгеріп отыратын динамикасының жаңа шындықтарында экологиялық құқықтық тәртіптің құқықтық мазмұны мен құрылымын зерттеудің рөлі ерекше өзекті деп санайды. Ұлттық экологиялық заңнаманың проблемалары, оның өзектілігі, уақтылығы және реттеуші нормалармен, тиісті қоғамдық қатынастармен қажетті қамту кейбір мәселелерді тудырады. Мысалы, экологиялық қауіптердің жаңа шындықтарында экологиялық қауіпсіздікті әлеуметтік, құқықтық қамтамасыз ету қаншалықты тиімді. Мысалы, экологиялық техногендік апаттар, табиғи апаттар жаһандық жылынудан, парниктік әсерден, атмосфералық ауаның сандық және сапалық жағдайының күрт нашарлауынан, Дүниежүзілік мұхиттың және жалпы су ресурстарының ластануынан, ауыз судың жетіспеушілігінен және жаһандық сарқылудан және жердің ластануының нақты қаупінен туындаған. Осыған байланысты біз ұлттық табиғатты қорғау заңнамасында да, теориялық аспектілерде де "парадигманың өзгеруінің" бар екендігі туралы қорытынды жасай аламыз. экологиялық пайдалану құқығы, басқарудың мемлекеттік-құқықтық механизмі, сонымен қатар экологиялық заңнаманың жаңа рөлінің қажеттілігін және экологиялық құқықтық тәртіптің өзгеріп отыратын контекстінің жаңа динамикасына тез және тиімді сәйкес келуіне мүмкіндік беретін экологиялық пайдалану құқығы. Экологиялық құқықтық тәртіптің элементі ретінде тұлғаның экологиялық құқықтық санасының өсіп келе жатқан деңгейін арттырудың қазіргі даму кезеңінде шұғыл қажеттілік бар.

Түйін сөздер: экологиялық құқық, экологиялық құқықтық сана, экологиялық құқықтық тәртіп, қоршаған ортаны қорғау, экологиялық білім.