Халықаралық ұйымдардың халықаралық құқық нормаларын қалыптастыру қызметінің дамуы. Тенденции развития процесса формирования международных правовых норм международными организациями.

Авторы

  • A. A. Ismailov. М.Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік университеті, з.ғ.к.
  • L. K. Omarbaeva. М.Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік университеті.
  • E. E. Tulendy. М.Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік университеті, магистрант.

Ключевые слова:

құқық нормалары, халықаралық ұйымдар, даму, үрдіс, нормы права, международные организации, развитие, процесс,

Аннотация

Ғылыми жұмыстың мақсатына сәйкес халықаралық ұйымдардың халықаралық құқық нормаларын қалыптастыру үрдісінің даму тенденциясының мәні қарастырылды. Халықаралық құқық нормаларын қалыптастырудағы халықаралық ұйымдардың рөлін толық зерттеу үшін, құқық шығармашылық және құқықты құру (құқықты қалыптастыру) терминнің мазмұны анықталды. Халықаралық ұйымдар халықаралық құқық шығармашылық үрдісінде өте маңызды рөл атқарады және өте ерекше орын алады. Халықаралық құқықтың басқа да субъектілері секілді халықаралық ұйымдар юрисдикциялық нормаларды қалыптастыру үрдісіне қатысады. Сонымен қатар халықаралық ұйымдар, формализацияның қажетті элементін енгізіп, қалыптасқан орталықтандырылмаған халықаралық құқық шығармашылық үрдісі үшін, процедуралық шектерді анықтай отырып өте маңызды қызметті атқарады. В соответствии с целями научной работы рассматриваются значения тенденции развития процесса формирования международных правовых норм международными организациями. Для полного исследования роли международных организаций в формировании международных правовых норм были определены содержания терминов правотворчества и создания права (формирование права).Международные организации играют очень важную роль в процессе правотворчества. Как иные субъекты международного права, международные организации участвуют в процессе формирования юрисдикционных норм. Также международные организации, внедряя необходимый элемент формализации для сформированного децентрализованного процесса международного правотворчества, определяя процедурные ограничения, осуществляют важную службу.

Библиографические ссылки

1 Керимов Д.А. Методологический аспект правотворчества // Вопросы философии, 1975. – №5. – С. 108-118.
2 Керимов Д.А. Правотворчество. Теория и законодательная техника. – М.: Прогресс, 1974. – С. 64-65.
3 Алексеев С.С. Общая теория права. – Т. 1. – С. 308-309.
4 Алексеев С.С. Проблемы теории права. – Т. 2. – С. 5.
5 Усенко Е.Т. Совет экономической взаимопомощи – субъект международного права. – М.: Наука, 1980. – С. 34-35.
6 Тункин Г.И. Теория международного права. – М., 1970. – С. 273-274.
7 Сартаев С.С., Тастанов Ш.Ю. Диалектика демократии и прогресса // Вестник КазНУ. Серия юридическая. 1997. –№4. – С. 55.
8 Зиманов С.З. Теория и практика автономизации в СССР. – Алматы, 1998. – С. 131.
9 Ким В.А., Ким Г.В. Основы конституционного права Республики Казахстан. – Алматы, 1998. – С. 11-16.
10 Евразиялық одақ жобасы // Егемен Қазақстан – 16.06.1996, 1-2 бет.
11 American society of International Law. Proceedings of the 77th Annual Meeting. Washington, 1985. – P. 194.

Загрузки

Опубликован

2016-02-08

Выпуск

Раздел

МЕЖДУНАРОДНОЕ ПРАВО